#27 Q&R: leven op giften
Veel van jullie hebben het gezien en/of gehoord in onze posts en andere communicatie. De reis naar Zuid-Afrika is op giften. In de Westerse wereld van nu een bijna buitenaards begrip, waar we (via-via) veel vragen over krijgen. Dus we dachten: we wijden er een blog aan met questions en onze respons!
“Wat houdt ‘op giften leven’ in?”
Bij een baan in loondienst is het vaak zo dat een bedrijf/organisatie de kosten (loon, administratie, verzekeringen, benodigdheden) van het geleverde product of de geleverde dienst kan doorrekenen aan een klant. Bijvoorbeeld een schilderbedrijf berekent hoeveel loon- en materiaalkosten een bepaalde opdracht veroorzaakt, en laat de klant die kosten betalen in ruil voor kozijnen, deuren en muren die strak in de verf staan. Er is een afnemer en een aanbieder en er vindt in principe een monetaire vorm van ruilhandel plaats. Vanuit die ruilhandel kan de individuele schilder zijn loon betaald worden.
In Jeugdzorg is de klant de client, maar wordt de aanbieder betaalt vanuit fondsen van de overheid. De overheid vindt het belangrijk dat het werk met de client gebeurt, maar is zelf niet in staat om het uit te voeren. Ze sturen dan de jeugdzorgorganisatie om het werk in plaats van hen uit te voeren. Hier krijgt de zorgorganisatie dus geen geld van de klant, maar wel van een andere opdrachtgever. De maatschappelijk werker wordt in deze situatie betaalt door de gemeente, voor het werk wat ze doen met een client.
Bij zendelingen en sommige non-profits ligt het hetzelfde maar toch anders; zendelingen leveren wel een dienst, maar hebben niet een klant of één specifieke opdrachtgever die hen hiervoor betaalt. Zij leven dan op giften, wat inhoudt dat het werk wat ze doen wordt betaald vanuit giften van (meestal) maandelijkse partners. Die partners kun je zien als een netwerk van opdrachtgevers zoals de gemeente is bij Jeugdzorg. Deze partners zijn dan mensen die het belangrijk vinden dat het werk wordt uitgevoerd, maar niet zelf in staat zijn om het uit te voeren. Zij sturen (=zenden) dan de zendeling om het werk in plaats van hen uit te voeren. Dit zenden doen ze door samen met andere opdrachtgevers de financiële kant van het verhaal op te pakken. Zo krijgt de zendeling dus wel een vorm van loon voor de dienst die hij levert, maar dan van verschillende opdrachtgevers.
”Krijg je dan niet betaald vanuit de zendingsorganisatie?”
Vervolgens zijn er voor deze zendingsorganisaties heel kort door de bocht gezien 2 opties:
- TPD - Team Partnership Development — In deze optie kiest een organisatie ervoor om als organisatie alle benodigde fondsen/giften te werven en hun werknemers en werkzaamheden vanuit deze opbrengsten te betalen.
- MPD - Missionary Partnership Development — In deze optie kiest een organisatie ervoor om de individuele werknemers (de zendelingen) zelf de verantwoordelijkheid voor het fondswerven te laten nemen. Zij moeten dan zelf een netwerk van ‘opdrachtgevers’ om zich heen verzamelen.
Good News Zuid-Afrika is een organisatie die werkt volgens de MPD-methode. Alle mensen die werken bij Good News Zuid-Afrika zijn zelf verantwoordelijk voor het vinden van partners die hen zenden.
VPE-Zending is een paraplu organisatie. Zij ondersteunen en helpen projecten zoals Good News Zuid-Afrika of Bakkers Beyond Borders met de administratieve kant van MPD. Op die manier zijn de bijdragen die partners overmaken aftrekbaar van de belasting en krijgt de zendeling elke maand een duidelijk overzicht van wat er is binnengekomen. Daarnaast helpt VPE-zending enorm met het andere deel van zendeling zijn (emotionele support, advies, checken of alles nog oke is). Je kunt hen een beetje zien als de Kwaliteitsmedewerker van de gemeente Rotterdam, die zo nu en dan een audit moet doen, om te checken of alles nog goed gaat.
”Hoe is je budget opgebouwd?”
Dit is eigenlijk een kwestie van rekenen: wat zijn de vaste lasten die we daar gaan hebben en de vaste lasten waar we hier in Nederland nog aan vast zitten?
Het budget bestaat dan ook voornamelijk uit dezelfde vaste lasten die iedereen heeft. Denk dus aan huurkosten, GWL, autokosten, verzekeringen, boodschappen. Daarnaast is het ook voor zendelingen belangrijk om een ‘onvoorziene’ potje te hebben, of te sparen voor hun kinderen.
Al deze dingen tel je bij elkaar op, je berekent hoeveel belasting je ongeveer moet gaan betalen over dat inkomen, telt dat er ook bij op en voilá: Het bedrag wat we per maand nodig hebben om als gezin met 4 kinderen van te leven en ons beiden te kunnen focussen op het werk in Karatara. En daarmee: het loon voor 2 volwassenen die fulltime met hun gezin in het buitenland wonen en daar werken.
“Ik snap het giften-gedeelte, maar jullie gaan nu nog niet. Wat gebeurt er met het geld als ik nu al begin met geven?”
Om een ‘go’ te krijgen vanuit VPE-zending hebben zij 2 belangrijke richtlijnen:
1. Je moet minimaal 80% van je maandbudget aan partners hebben
2. Je moet minimaal 3x je volledige maandbudget in je buffer hebben, voor het geval dat er partners uitvallen of er onverwachte kosten zijn.
Voordat we op die 80% zitten, gaan de binnenkomende giften naar de buffer. Die is net zo noodzakelijk, en misschien zeker bij de opstart nog wel belangrijker. Want om daar te komen en om daar op te starten, moeten we veel eenmalige kosten maken. Denk hierbij aan tickets, visumkosten, het inrichten van ons huurhuis als dit niet gemeubileerd wordt verhuurd.
Daarnaast is het zo, dat Lianne per 31/12 niet meer in loondienst is en dus geen inkomen meer heeft. We hebben dan (gelukkig) Ramon zijn inkomen nog, maar vanaf dat moment moeten we gaan aanvullen vanuit onze partners. Ook logisch, want vanaf dat moment gaat Lianne minimaal 24 uur per week werken aan de laatste voorbereidingen voor Zuid-Afrika. Als je dus nu begint met geven gaat het naar de buffer of wordt Lianne er al door betaald.
we hopen dat het zo wat duidelijker is geworden :) mocht je nog vragen hebben, ben je echt van harte welkom om ze aan ons te stellen. We vinden het leuk en prima om ze te beantwoorden, want we begrijpen dat dit niet de meest reguliere manier van werken is.