# 13 - GODS STEM VERSTAAN - Hoe doet Lianne dat?

Een van de vragen die we vaak krijgen van mensen is:
’Ik hoor jullie vaak over God zegt dit en dat, maar hoe weet je nou dat het God is? En hoe doe je dat? Luisteren naar God?’
Dus, wij dachten, we schrijven het een keer op. Deze keer mijn verhaal, volgende week Ramon :)

---

Hoe is het begonnen?
Bij mij is het begonnen toen ik een jaar of 17 was. Ik was als christen opgevoed en ik wist van de bijbelverhalen. Ik wist nu nog steeds gebeurde, maar het aantal personen dat ik kende dat daadwerkelijk Gods stem verstonden was op een halve hand te tellen: Een man uit de kerk en mijn beste vriendin Esther.

Toen ik 17 was, was ik vooral even met mezelf bezig en niet met God en maakte ik op relationeel gebied wat keuzes die achteraf niet zo slim waren (dit was dus nog voor Ramon, even voor de duidelijkheid ;)). In die periode hoorde ik telkens in mijn hoofd: ‘ik hou van je, ik hou van je, ik hou van je’. Dat ging gerust een uur of wat door en het duurde al een aantal weken. Ik wist niet zo goed wat ik er mee moest en op een gegeven moment begon ik het een beetje irritant te vinden. Op een gegeven moment zat ik in de waterbus en begon het weer, toen zei ik tegen mezelf: ‘wat zou dit nou toch zijn, wat is dat ik hou van jou en van wie of voor wie denkt mijn hoofd dat?’
Toen hoorde ik heel duidelijk, alsof er iemand naast me zat, ‘IK’. Ik kan je wel vertellen, ik dacht oprecht dat ik aan het doordraaien was, maar ging toch ‘het gesprek’ maar aan. Dat ging ongeveer zo:

Ik: wie is ik?
Stem: God
Ik: Oke, ik ben dus echt gek aan het worden, ik kan Gods stem helemaal niet verstaan
Stem: blijkbaar wel
Ik: oke, waarom ‘ik hou van je’?
Stem: Omdat ik zie welke keuzes je maakt en omdat ik wil dat je weet dat ik heel veel van je hou, dus dat je deze keuzes niet hoeft te maken. Sterker nog, ik heb iemand anders voor je klaarstaan die beter bij je past.
Ik: oh. En nu?
Stem: Nu ga ik je net zo lang dagelijks laten weten dat ik van je hou, totdat je die liefde niet meer ergens anders gaat zoeken, die relatie laat voor wat het is en weer terug bij mij komt.

Wat doe je in zo’n situatie? Een deskundige inschakelen toch? Dus ik sms’te de enige die ik kende: ‘Hey Es, volgens mij heeft God tegen me gepraat, maar ik weet het niet zeker.’ Zij belde mij en ik vertelde haar wat er was gebeurd. Zij zei: ‘Dit klinkt wel echt als God, wat ga je nu doen?’

Na wat nadenken besloot ik dat ik er nog steeds erg sceptisch over was, maar dat ik het risico te groot vond om niet te luisteren. Wat als het wel echt God was en ik niet naar Hem luisterde? Dat zou een beetje dom zijn. En stiekem wist ik wel dat die relatie waar ik in zat toch naar niks zou gaan leiden.

Wat doe jij om Gods stem te verstaan en hoe heb je dat ontdekt?
Uiteindelijk bedacht ik me dat het misschien goed was om weer te starten met bidden en bijbel lezen. Dat had ik namelijk al een behoorlijke tijd laten liggen. Probleem was alleen dat ik altijd in slaap viel tijdens het bidden, dus ik besloot om mijn gebeden op te gaan schrijven. Als een soort dagboek/brief aan God. Na een aantal keer had ik het idee dat ik moest wachten met het wegleggen van mijn boekje en moest blijven schrijven. Dus dat deed ik. Ongeveer 20 minuten later stopte ik met schrijven vanwege kramp in mijn hand en las ik terug wat ik had opgeschreven. Het was een antwoord op wat ik had gebeden, maar ook hele andere dingen waar ik niet eens echt mee bezig was. Er stonden strenge dingen in, maar ook hele lieve dingen, maar alles was echt liefdevol. En ik had het allemaal niet super bewust opgeschreven. Ook dit heb ik weer naar mijn deskundige gestuurd, voor toetsing. Ik had het idee dat het God was, maar een extra paar ogen kon nooit kwaad toch?

Uiteindelijk werd dit schrijven een gewoonte, die ik bijna dagelijks uitvoerde. Nu is het even wat minder, want 3 kleine kinderen, maar op de momenten dat ik tijd heb voor stille tijd, probeer ik wel weer een boekje of mijn laptop erbij te pakken en te gaan schrijven. Niet nadenken, gewoon het eerste schrijven of typen wat in mijn hoofd opkomt en later pas teruglezen. Er zijn prachtige dingen uitgekomen, die tot nu toe echt geholpen hebben en me soms ook hebben behoed voor slechte keuzes die ik heel logisch vond.

Wanneer hoor je God het best?
Ik hoor God het best wanneer ik doe waar Hij me talent en passie voor heeft gegeven: schrijven en zingen. Maar sinds kort is daar ook tijdens het opvoeden bij gekomen. Ik heb een enorme passie voor het creëren van een gezonde familie en het trainen van anderen om hetzelfde te doen. Ik heb gemerkt dat sinds ik God meer betrek in hoe ik op mijn kinderen moet reageren of vraag hoe ik anderen kan helpen, ik Hem steeds meer hoor. Een beetje op dezelfde manier als toen de ‘ik hou van jou’ gedachtes waren. Het is echt niet zo dat ik God vraag: moet ik nu stofzuigen of de vaatwasser uitruimen? Maar wel probeer ik hem bij steeds meer dingen te betrekken en dingen te vragen, ook dingen die niet super belangrijk en levensveranderend zijn.

In het begin luisterde ik eigenlijk alleen als ik antwoorden op mijn vragen nodig had. Toen besefte ik zou het zelf een hele nare soort relatie vinden als mijn kinderen mij later alleen maar bellen met een vraag en ik verder nooit van ze hoor. En sinds ik dus meer begon te luisteren uit relatie, ging het echt een stuk makkelijker :)