Ramon en ik leven een niet al te normaal leven. Dat horen we gemiddeld minimaal 1x per week uit onze omgeving. Onze keuzes zijn ‘raar’ en volgens sommigen zelfs ‘onverantwoordelijk’. En misschien zijn we ook een beetje raar, maar we hebben een behoorlijk proces doorstaan om op dit punt te komen. Een proces met heel diepe dalen, maar ook hele hoge pieken. Een proces waarvan onze naaste vrienden en familie soms verzuchten dat het zo uit een boek of film zou kunnen komen. In dit hele proces zijn gigantisch veel kleine, maar belangrijke details de revue gepasseerd, waarvan ik zeker weet dat ik ze uiteindelijk zou gaan vergeten.
Daarom heb ik besloten om alles op te gaan schrijven. Want zelfs al zit ik midden in wat er allemaal in ons leven gebeurd, en zelfs al zie ik alle mooie dingen die God erdoorheen doet -of juist niet-, ook ik vind mezelf meer dan eens ‘raar’ en zelfs ik vraag me soms ook af of mijn man en ik niet ‘onverantwoordelijk’ bezig zijn. Deze blog is daarom net zo goed voor mezelf als voor jou als lezer. Een manier om later terug te kunnen lezen hoe we ook alweer zijn terechtgekomen waar we zijn terechtgekomen.
Je mag deze blog dus gewoon kritisch of sceptisch lezen, geen enkel probleem. Ben je na alle verhalen die de komende weken volgt nog steeds kritisch of sceptisch, even goede vrienden. Maar ik heb een vermoeden dat je na het lezen van ons verhaal om een ding niet meer heen kunt: Er is een hoger plan, en dat plan heeft volgens ons als mensen soms rare kronkels, maar de kronkels hebben heel vaak een oorzaak of leerdoel. Maar soms vinden wij dat leerdoel of die oorzaak niet en dan is het ook goed, want dan is God nog steeds goed en zijn wij nog steeds Zijn kinderen.
Misschien wel goed om even te melden dat ik ons verhaal in grote lijnen chronologisch probeer te vertellen, met een verhaallijn per blog. Toch hebben sommige verhalen een lijn die door meerdere jaren heen loopt. Om niet heel de tijd heen en weer te springen, maak ik die lijnen dan af, zelfs al is dat niet chronologisch :)
