#17 - MVS IN PRAKTIJK

Onze allereerste verzoekblog is hier!

Vorige week vroegen we jullie wat jullie graag nog wilden weten en waar jullie graag nog een blog over wilden lezen. We kregen de vraag hoe wij onze MVS in de praktijk uitvoeren. Dus dat willen we vandaag verder uitwerken! Het is een wat langere blog dan normaal, maar ik hoop dat het zo wel zo volledig en duidelijk mogelijk is beschreven!

Heb jij ook een idee voor een blog? We schrijven het liefst over dingen die voor jullie interessant zijn, dus laat het weten in de comments, of stuur ons een berichtje!



Voor iedereen die het even niet (meer) weet, ongeveer 6 weken geleden hebben wij een blog geplaatst over onze Missie, Visie en Strategie (MVS), met daarbij ook onze pilaren. Je kunt hem hier terugvinden:

Onze missie, visie en strategie zijn voor ons het beeld (en de globale uitwerking ervan) dat we hebben voor hoe we willen dat onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen over (pak ‘m beet’) 100 jaar bekend staan. We geven dit wat concreter handen en voeten door middel van onze pilaren. Om onze allereerste ‘lezersvraag’ dus te kunnen beantwoorden, gaan we wat dieper in op de uitwerking van die pilaren. Maar eerst wat basis-aanpak-dingen :)

  • In zoveel mogelijk situaties die we tegenkomen met onze kinderen proberen we vanuit deze pilaren te handelen en ze hier op te wijzen. Op die manier hopen we van jongs af aan al een cultuur in onze familie in te bouwen, waar we op door kunnen bouwen naarmate ze ouder worden.

  • Daarnaast nemen wij het ‘train up your child’ vers in Spreuken erg serieus. We functioneren ook op zo’n manier als een team, dat we daadwerkelijk trainen met ons team. We kijken naar situaties die we tijdens de ‘wedstrijd’ (wanneer we buitenshuis zijn) tegen kunnen komen en proberen daar preventief mee om te gaan. Dus, als we bijvoorbeeld merken dat onze kinderen moeite hebben met komen wanneer wij roepen in een relaxte situatie, gaan we thuis op een spel-achtige manier met ze oefenen om dit wel te doen (een beetje zoals je zou doen met een puppy). Op die manier, wanneer we in een situatie komen waar het echt belangrijk is, zijn ze steeds meer gewend aan de met ons geoefende manier van reageren en worden zulke situaties steeds makkelijker. Dit doen we niet alleen met potentiele problemen, maar ook met de punten van onze pilaren.

De pilaren

  1. Het verhaal van generaties
    De meest overduidelijke hiervan is dat we samen met de kinderen lekker veel bij opa’s, oma’s proberen te zijn. Daarnaast proberen wij zoveel mogelijk te weten te komen over de verhalen van vroeger. Ons doel is dat we uiteindelijk de kinderen ook veel in gesprek laten zijn en vragen laten stellen aan onze (groot)ouders. Iets wat ik (Lianne) nog heel graag wil, is dat ik verhalen van vroeger op ga nemen, zodat we die aan kinderen en onze kinderen aan hun kleinkinderen kunnen laten horen.

  2. We zijn een team en geen concurrenten van elkaar.
    We vinden het belangrijk om aandacht te hebben voor alle talenten en interesses van alle gezinsleden. Niet ieder op zijn eiland, maar echt betrokken te zijn bij elkaar. Daarom zullen wij en de broer/zussen, als de kinderen ouder zijn, ook meegaan naar hun sporten, uitvoeringen en andere dingen. We werken hier nu aan door de kinderen veel te betrekken bij wat Ramon en ik doen. Wanneer het mogelijk is, gaan we mee met een video-opdracht van Ramon, en wanneer ik bijvoorbeeld meedoe aan het opnemen van een video-clip, gaan Ramon en de kinderen ook mee. Het mooie hiervan is, het is niet alleen heel erg leuk. De kinderen leren heel veel door ons te zien werken en communiceren met andere mensen. Dat is tenslotte ook hoe kinderen vroeger leerden voor dat er school was.

    Nu de kinderen nog jong zijn, brengen we dit punt door middel van al hele kleine dingen in onze cultuur. Zo is taalgebruik heel belangrijk, of zoals wij in christelijk Nederland altijd zo mooi zeggen: ‘woorden hebben kracht’. En dat telt ook hiervoor. We benoemen dat we een team zijn en dat we samen moeten werken om te slagen in het doel dat God voor ons en ons gezin heeft.

    In ons speelgoedbeleid (het is van iedereen, niet van 1 iemand specifiek), in het hebben van ruzies tussen de kids (hoe los je dit op als een team?), in bijna alle aspecten komt het team-zijn naar voren. Jeremiah krijgt hierin als oudste en dus als teamleider al best grote verantwoordelijkheden, maar daarbij ook extra 1-op-1 aandacht om hem hiervoor goed te trainen/op te leiden.

  3. We leven volgens God’s ritmes
    God heeft al helemaal in het begin van de bijbel de Sabbat ingelijfd in het normale, wekelijkse ritme. Daarnaast staan er in de bijbel een aantal feesten benoemd, die God ontwerp en erg belangrijk vond. Zo belangrijk dat ze allemaal werden vervuld in Jezus. Als gezin willen we steeds meer volgens die ritmes leven, want we geloven dat dat vrede (shalom) in ons huishouden brengt. We zijn begonnen door het houden van de sabbat (=zaterdag) als onze rustdag, inclusief een uitgebreid diner op vrijdagavond waar de kinderen altijd heel erg naar uitkijken.

  4. We communiceren open, eerlijk en gelijkwaardig
    De communicatie in onze familie proberen we niet op de oppervlakte te houden, maar we proberen ook al op een dieper level met de kinderen te communiceren. Natuurlijk zijn ze nog klein, maar dingen als emoties uiten doen we open en vrij, maar we begeleiden ze wel zoveel mogelijk om dit op een goede en gebalanceerde manier te doen. Onder andere, door dit met ze te trainen. Als de kinderen ouder zijn, willen we ook dat ze weten dat geen onderwerp of vraag te gek of ongemakkelijk is om met ons te bespreken. We willen dat ze weten dat wij als gezin de veilige plek zijn om hun hart te delen. Daarom zijn we (uiteraard passend voor hun leeftijden) heel open over situaties en onze meningen daarover, en onze eigen emoties en gedachtegangen.

    We hebben ook wat communicatieregels, die Ramon en ik nu zelf gebruiken, maar die als de kinderen ouder worden ook voor hun van toepassing zullen zijn. Voor de lengte van de blog, gaan we daar nu even niet verder op in :)

  5. We zijn vrijgevig in tijd, materieel, aandacht en dankbaarheid
    Tijd/Aandacht: Tijd is misschien wel het meest kostbare wat je tegenwoordig kan geven. Agenda’s vullen zich snel en vol, maar we leren de kinderen dat er altijd iets is wat belangrijker is dan school, kerk en werk: mensen. Daarom proberen wij onze (homeschool)planning ook zoveel mogelijk om te gooien als er mensen zijn die hulp nodig hebben.

    Geld/Spullen: We geloven en leren de kinderen dat alles op deze planeet door, voor en van God is en dat we het ook weer aan Hem terug kunnen geven. Voor de leeftijd die de kinderen nu hebben doen we dit onder andere door de bless-with-your-blessing days. De tijd na verjaardagen of sinterklaas/kerst gaan we door onze spullen heen en gaan we weggeven van de spullen die we hebben.
    Daarnaast hebben we tijdens onze bijbellessen al kleine lesjes over het geven van tienden.

    Dankbaarheid: We vragen de kinderen heel vaak wat er goed is gegaan vandaag, waar ze blij mee zijn en danken daarna specifiek God voor wat Hij heeft gegeven. Ook naar de kinderen spreken we heel specifiek uit dat we dankbaar zijn voor hun en voor hun gedrag. We bespreken met hen dat het goed is om zulke dingen te uiten naar anderen, zodat mensen weten dat zij en hun daden gezien worden.

  6. We zijn creatief
    Ramon en ik proberen zelf zo veel mogelijk voor te leven in creativiteit en met de kinderen allerlei vormen van creativiteit uit te proberen (bijvoorbeeld tijdens homeschool). Soms zit creativiteit ook in het oplossen van problemen, dat is de soort creativiteit die we juist benoemen, zodat ze zien dat het echt niet alleen om verven, knippen en plakken gaat.

    Tegelijkertijd zien we in bijvoorbeeld Jeremiah echt dat hij erg perfectionistisch kan zijn (heeft hij niet van een vreemde natuurlijk). Hierin willen we hem (en onszelf) dus ook eraan herinneren dat het streven naar kwaliteit niet in de plaats moet komen van het plezier van het creeëren.

  7. We zijn avontuurlijk en proberen nieuwe dingen minimaal 1 keer
    Op dit moment leven we dit uit door vooral het laatste gedeelte: we proberen nieuwe dingen. Dit gaat met eten proeven, maar ook met dingen die de kinderen spannend vinden. Het geldt natuurlijk niet alleen voor de kinderen, als wij zelf dingen moeilijk of spannend vinden, benoemen we dat naar de kinderen (pilaar 4). En dan vullen we het aan: maar, de Bakkers zijn avontuurlijk en we proberen nieuwe dingen, dus we gaan het gewoon proberen.

Volgende week beantwoorden we vraag 2: aanbevelingen voor boeken en andere informatie-bronnen!

In onze visie en Missie staat dat we zoveel mogelijk plekken willen helpen om een gezonde cultuur te krijgen. Daarom is het zo belangrijk dat we echt veel tijd en energie in ons eigen gezin steken. Wil je met ons samenwerken om zoveel mogelijk plekken te ondersteunen en sterker te maken? Wordt dan (maandelijkse) partner van Bakkers beyond borders!

Lianne Bakker1 Comment