#25 Zuid-Afrika: Het verhaal van te voren

Misschien denk je nu: Wacht eens even?! Zuid-Afrika?! Jullie gingen toch naar Amerika?! Laat ons het uitleggen:

Het is alweer 1,5 jaar geleden dat we de plannen voor Amerika hebben afgeblazen. Dit ging gepaard met pijn, twijfel, onzekerheid en nog een heleboel andere gevoelens. Lianne moest en zou zo snel mogelijk alsnog weg, Ramon vond dat (gelukkig) niet heel erg verstandig. In de afgelopen 1,5 jaar hebben we veel gepraat. Met elkaar, onze familie en vrienden, maar ook met onze voorgangers, met wie we een hele toffe (en vruchtbare) training door zijn gegaan. Conclusie daaruit was dat het gezonder zou zijn voor ons om als gezin eerst te leren settelen, en te leren om ‘ok’ te zijn met in Nederland zijn. In de tijd die volgde hebben we ons gefocust op ons gezin, op leren om ergens echt diep te wortelen, om echt te zijn in het nu in plaats van op de plek waar we straks weer heen gaan.

Maar ondertussen ervoeren we nog steeds een soort opdracht die klaar lag …

Tijdens onze gesprekken met de VPE-Zending (onze zendende organisatie), ons thuisfrontteam en ons netwerk kwamen we steeds weer en steeds meer tot de conclusie. We hebben een enorm hart voor zending en zendelingen en willen daar graag helpen waar nodig. Zendelingen voor Zendelingen als het ware. We bespraken wat we wilden met de VPE-Zending en zij waren enthousiast. Ze hadden dezelfde dromen, waarin het Lichaam van Christus niet alleen één Lichaam was, maar ook als één Lichaam hun taak uitvoerde. Meer samenwerking, meer netwerk, minder eilandjes. Zij zagen een samenwerking zitten, wij ook, maar hoe wat en wanneer was nog niet heel concreet. En daar zaten Ramon en ik ook niet heel erg achteraan, wij hadden namelijk besloten om er niet meer zo gejaagd over te doen en gewoon zo nu en dan aan een deur te voelen om te kijken of hij open was. Het gevoel van ‘moeten’ en ‘zullen’ was er uit, wat er overbleef was rust en vrede.

Tijdens een van onze gesprekken met de VPE-Zending gaven zij aan dat ze het, wanneer wij inderdaad met hen samen zouden gaan werken aan dit doel, fijn zouden vinden als wij als gezin ook ervaring hadden in het zendingsveld. Het is nou eenmaal in veel gevallen moeilijker iemand te helpen met het oplossen van een probleem dat je niet kent of herkent. Ze wilden ons graag naar een van hun andere zendingsechtparen sturen, zodat we daar werkervaring op konden doen en door hen getraind konden worden. Wij gaven aan hiervoor open te staan en zij zouden contact met het betreffende echtpaar leggen.

Dit echtpaar bleek al sinds 2014 in een dorpje in Zuid-Afrika te zitten en kinder- en tienerwerk te doen

De VPE-Zending had het druk. Ze hadden gesprekken met ons, gesprekken met hen en dan weer gesprekken met ons om over het gesprek met hen te vertellen. Uiteindelijk gingen ze er tussenuit en hadden wij zelf een Facetime gesprek met de leiders van het project: Theo en Jinke (onthoud die namen, die ga je waarschijnlijk de komende tijd vaker zien). Ik was rond deze tijd zwanger van Isaiah en aangezien ik niet zo heel veel haast meer had om te vertrekken, spraken we af dat we in ieder geval zouden afwachten tot de baby geboren was voor we grote beslissingen zouden nemen.

In augustus 2021 werd Isaiah Zion geboren. Twee weken later kregen we de sleutel van ons allereerste koophuis. Een klushuis wel te verstaan. Want dat is handig, met een pasgeboren baby.

Het was een chaotische tijd, 4 maanden bijna non-stop klussen (met dank aan heel veel lieve vrienden en familie), een pasgeboren baby, homeschool, allebei werken. Het hele Zuid-Afrika ding, verdween wat naar de achtergrond. Een mens heeft nou eenmaal een bepaalde hoeveelheid hersenruimte die in een keer gebruikt kan worden. Maar in Januari deden we met de hele kerk een maand vasten, terwijl we baden voor richting voor de kerk en voor onze eigen gezinnen. Tijdens deze maand kwam Zuid-Afrika naar boven drijven en werd het in ons hoofd steeds luider: over een jaar gaan we er heen. Het leek ons een beetje onrealistisch, maar tegelijkertijd geloofden we echt dat het kon. We legden contact met Theo en Jinke, bespraken het met hen en spraken af om er allemaal nog een tijdje voor te bidden.

Begin mei dit jaar waren Theo en Jinke in Nederland en spraken we af, met het bestuur van VPE-Zending erbij.

Tijdens die meeting werd de knoop doorgehakt: we gaan ervoor. En toen ging het hard, de afspraak met de GGD voor vaccinaties is gemaakt. De mail naar de Ambassade omtrent het visum is gestuurd. We klussen ons een slag in de rondte om het huis verhuurklaar te maken. The word is out:

Team Bakker gaat eind januari 2023 naar Zuid-Afrika!

Wij gaan doen wat we kunnen doen, fondswerving verder opzetten en zorgen dat alles klaar is. We hopen dat Covid zich een beetje rustig houdt en dat verschillende overheden na de zomer niet weer compleet in paniek raken, en alles dichtgooien. Vinden we het spannend? Heel erg. Hebben we er zin in? Nog veel meer! We hopen jullie de komende tijd meer op de hoogte te houden via onze social media en deze website :)

Lianne BakkerComment