#24 BELANGRIJKE USA-UPDATE

Het was 17 maart 2020 …

Toen wij hier een blog postten met daarin het goede nieuws dat wij van onze uitzendende organisatie VPE-Zending groen licht hadden gekregen om in September naar Pennsylvania te vertrekken. Ik wilde geen tijd verliezen en begon met het zoeken naar tickets. In diezelfde tijd gingen de grenzen dicht vanwege COVID. De maanden daarna zijn wij erg stil geweest op alle kanalen van Bakkers Beyond Borders. Er gebeurde veel achter de schermen, waar we gewoon nog niet over konden delen. En nu kunnen en willen we dat wel doen. Gisteren hebben we dit filmpje geplaatst op onze social media:

Met deze blog willen we het filmpje even samenvatten, zodat we zeker weten dat alle info duidelijk overkomt en je het later nog even terug kunt lezen, zonder het hele filmpje te moeten zien. Even belangrijk om te melden is dat het verhaal hieronder heel feitelijk neer is gezet, en onze gevoelens en hoe we er door heen zijn gegaan niet is opgeschreven. Dit is namelijk moeilijker op te schrijven dan te vertellen, een van de redenen dat we hebben gekozen voor een filmpje.

Daar gaan we:

1. We hadden groen licht, een ander stel in Amerika dat ook zou gaan helpen bij The Road Church en waren zo goed als klaar om op 8 september te gaan vertrekken.

2. Ramon en ik werden los van elkaar, op dezelfde dag, wakker met een gevoel van ‘ik weet niet of we nog moeten gaan’ en het missen van het gevoel van verantwoordelijkheid dat we de afgelopen 2,5 jaar wel continu hadden gehad.

3. Stevig in de war, vroegen we om gebed van ons thuisfrontteam en samen met hen kwamen we tot de conclusie dat wij plan B waren om te gaan helpen bij de kerk en dat het andere stel dat net bij The Road was aangekomen, plan A waren. Zij waren wegens eerdere omstandigheden een aantal jaar geleden verhinderd, waarop God ons riep, maar nu hun omstandigheden waren veranderd zijn zij alsnog gekomen, waardoor de verantwoordelijkheid om te gaan helpen weer overgedragen was aan hen.

4. In mei 2020 hebben we uiteindelijk de knoop doorgehakt dat we niet meer naar Amerika gaan, omdat we geloven dat God volgen waar Hij zendt ook inhoudt dat je Hem volgt als Hij niet meer zendt.

5. Daarna zijn we samen met ons thuisfrontteam gaan kijken naar: ‘wat nu’. Want we wisten een ding allemaal heel zeker: het verhaal is nog niet voorbij.

Deze vraag willen we deze week verder uitwerken met een nieuw filmpje en de dag daarna zal er ook weer een samenvattende blog komen.

Voor nu vinden we het heel belangrijk om jullie te bedanken voor jullie interesse en geloof in ons. We weten dat het een zeer dynamisch avontuur is en dat dat soms lastig te volgen is. Dit is het voor ons ook en daarom hebben we ook goed de tijd genomen om hiervoor te bidden, voor we het communiceerden. Het leven als zendeling is nooit saai, maar wel altijd mooi en we vinden het heel tof om het avontuur met jullie te kunnen delen!

Tot slot nog één laatste puntje, dat niet in de video is gekomen. In het proces van de afgelopen 2,5 jaar, zijn er ook dingen die wij fout hebben gedaan of fout hebben begrepen, waardoor het zo lang heeft geduurd. Dit alles is een leerproces en daarom voelt het voor ons ook zeker niet alsof de afgelopen jaren weggegooid zijn.

Ook in onze communicatie met jullie zijn we nog steeds aan het leren. We zijn jong en staan nog maar aan het begin van ons leven en daar hoort op je gezicht gaan (gelukkig) ook bij. En elke keer als dat gebeurt of als we daar na een tijdje achterkomen, doet dat ons weer beseffen hoe groot onze God is. En uiteindelijk is het Zijn grootheid die we bekend willen maken. Ook (en misschien wel juist) door ons eigen falen heen! Dit is ook waarom we proberen dit hele proces van vallen en opstaan zo goed mogelijk met jullie te delen. Leven met God is niet alleen maar altijd super en christenen zijn niet perfect en moeten ook niet net doen alsof ze dat zijn. Daar hoort voor ons het laten zien het hele proces en niet alleen het succesverhaal bij. Het risico van dit alles delen is dat we soms wispelturig of hoogmoedig over kunnen komen. We hopen dat jullie zien wat ons hart is en dat we ook dit leerproces nog verder met jullie door mogen gaan.