#8 - EN HET GAAT VERDER ...

Al sinds het moment dat wij geloofden dat we werden geroepen voor Amerika, wilden we graag eerst een proefreis doen. Het is namelijk niet niks om je hele gezin naar de andere kant van de Atlantische Oceaan te verhuizen. Dan is het niet meer dan verstandig om even die kant op te gaan. Ramon had een goed betalende baan bij Timon en we konden het geld goed bij elkaar sparen, dus besloten we ergens in April dat we in September naar Amerika zouden gaan. Yaayyy!!

Of toch Naaayyy?! Nog geen week later kregen we een aantal brieven in de brievenbus. Blijkbaar was er iets fout gegaan in de communicatie tussen ons en de Belastingdienst (wat is dat toch?), dus of we ‘even’ €3500 konden ophoesten. Gelukkig hadden we al wat gespaard en zijn wij redelijk creatief, dus rekenden we uit dat we het met wat passen en meten zouden moeten halen. Het was dan wel de vraag of we onze vliegtickets nog konden betalen! We besloten het wel zo te doen, en dan te hopen dat we op tijd onze tickets bij elkaar konden sparen.

Koningsdag 2018 was het vader-zoon dag voor Ramon en Jeremiah. Zij gingen een dag samen naar de Efteling, Jeremiah was nog gratis en we hadden korting voor Ramon, dus perfect uitje voor niet te veel geld! Zij vertrokken en ik had even later Ziva in de draagdoek geladen en ging lopend naar mijn ouders’ huis voor de traditionele oranje tompouce van de bakker. Toen ik voor wat andere boodschapjes bij de Albert Heijn voor de kassa stond werd ik gebeld door Ramon. Ik drukte hem even weg, want ik vind het altijd een beetje aso om te bellen bij de kassa. Meteen daarna belde hij weer, dus toen wist ik dat er iets niet oké was. Ik rekende af en nam op om bagger nieuws te horen: Ramon was in een kettingbotsing terecht gekomen en de auto zat in de prak. Nou was onze Daihatsu niet heel veel waard, dus die was direct total loss. Tijd voor een nieuwe auto dus. Maar hoe? En van welk geld? Alles was net naar de Belastingdienst gegaan.

We stuurden een mail rond naar mijn Agape partners of zij hun ogen open konden houden voor heeeeel goedkope autootjes. De reacties waren overweldigend; binnen no time hadden we een leen auto voor de deur staan die we tot minimaal oktober konden gebruiken en ik kreeg erg veel mails met ideeën voor goedkope auto’s. De ergste problemen waren tijdelijk verholpen, maar wij begonnen ons serieus af te vragen of we de proefreis naar Amerika niet uit ons hoofd moesten gaan zetten.

Binnen een week werd de vraag voor ons beantwoord. We kregen een telefoontje dat iemand ons geld wilde geven voor een auto. En we mochten niet teveel bezuinigen, want het moest wel veilig zijn voor de kinderen. We vonden een tweedehands Opel Zafira die perfect binnen het budget paste en konden die kopen. We waren de koning te rijk!

Maar daar hield de zegen nog niet op! Nog een paar weken later kregen we weer een telefoontje. Degene die belde had gehoord over onze belastingdienst dingen en dat we nu waarschijnlijk niet naar Amerika konden gaan. Die persoon vond dat niet kunnen, ze geloofde in onze roeping en onze visie en ze vertelde dat ze ons graag €1000 wilde geven om zo de tickets te kunnen betalen. Hoe groot is onze God?!
We hadden een nieuwe, betere auto, onze rekeningen voor de Belastingdienst konden betaald worden én we konden zelfs nog naar Amerika toe! En dankzij Ramon zijn baan konden we lekker doorsparen. Ze hadden ons namelijk verteld dat ze zoveel handen tekort kwamen, dat zijn contract zeker verlengd zou worden en dat hij zelfs kon rekenen op een vast contract.

Dat bleek een dood vogeltje. Er werd behoorlijk wat geschoven door de opdrachtgever van Ramon zijn werkgever en daardoor verloor Ramon zijn werkgever de opdracht voor het werk dat ze deden. Je begrijpt het al, zij hadden de opdracht niet, dus Ramon had geen werk meer. Zijn contract zou per 1 juli aflopen en ze konden hem geen ander werk aanbieden. We gingen hard op zoek naar ander werk, maar omdat er zoveel mensen tegelijk hun baan kwijt waren, was de markt tijdelijk verzadigd. En ook hier greep God weer in, een week voordat Ramon zijn contract afliep, kreeg hij een grote videografie opdracht, die hem 3 maanden werk gaf. Dat gaf ons weer 3 maanden extra de tijd om nieuw werk te zoeken.

We deden dit dan ook, terwijl we hard bezig waren met de opkomende reis naar Amerika. Daarover gaat de blog van volgende week Tot dan :)